اشعار مبعث پیامبر(ص)

      توفیق نصیبم شده از یار بخوانم
      مدّاحی دلدار کنم از دل و جانم

      خواهم ز خدا ای هدف خلقت هستی
      تا روز جزا زیر لوای تو بمانم

      المنةُ لله که من وقف تو هستم
      یعنی که گدای تواَم و شاه جهانم!

      وقتی که زبان مدح و ثنای تو بگوید
      شهد عسلت می چکد از هر دو لبانم

      جام دلم از عشق تو گردیده لبالب
      این حالت روحانی من گشته نشانم

      جز مِهر تو را در دل خود راه ندادم
       مِهر تو شود روز جزا خطّ امانم

      سرشار شدم از کرَم واسعه ی تو
      از فیض تو نشأت ببَرد طرز بیانم

      بر طینت من مُهر غلامی تو پیداست
      تزریق شده مِهر تو در روح و روانم

      سوگند به زهرا که تویی دار و ندارم
      گر،اَمر کنی در قدمت جان بسپارم


      جبریل فرود آمده از سوی خدایت
      حکمی ز خدای احد آورده برایت

      آورده برای تو که سلطان جهانی
      تاجی که مزیّن شده با نور ولایت

      «اقرأ» به تو تلقین بکند یار قدیمی
      آوای علی می رسد از غار حرایت

       فرمود بخوان نام خداوند جلی را
      آن کَس که به هر لحظه کند از تو حمایت

      شد واسطه ی فیض خدا حضرت حیدر
      یعنی که به دست علی است امر هدایت

      تو با علی هستی و علی با تو دمادم
      هر جا که تو رفتی،شده او پای به پایت

      تو منبع نوری و علی لمعه ی نورت
      یعنی که تویی کعبه و او قبله نمایت

      آویخته بر گردن من رشته ی لطفت
      مملو ز کرامات تواَم،زیر لوایت

      من جز تو و حیدر به خدا یار ندارم
      جز لطف شما هیچ مددکار ندارم

      ای دوستی ات تاج سر عالم و آدم
      المنةُ لله که تویی سید خاتم

      با خُلق عظیمت همه را شیفته کردی
      اسلام ز اخلاق تو شد قبله ی عالم

      مشی تو به اسلام علی عادتمان داد
      این است صراطی که به قرآن شده اقوَم

      تاریخ علی دوستی از ناحیه ی توست
      تویم ولایت به تو دادند مُسلّم

      واقف به تولای علی چون تو کسی نیست
      ای یار قدیمی علی،قائد اعظم

      با دست که شد تاج رسالت بر سر تو؟
      این دست خدا بود که گشتی تو معمّم!

      معراج،خدا از چه کسی با تو سخن گفت؟
      با صوتِ که اسرار خدا بود مفهّم؟

      هنگام خداحافظیِ آخر معراج
      آیا تو نگفتی به خدا یا علی آن دم؟

      بالله که این حمد خداوند ودود است
      حیدر به خداوند قسَم،اصل وجود است

       قلبم شده امشب حرم حیدر کرّار
      جانم به فدای قدم حیدر کرّار

      بر طالع من شیعه ی حیدر بنوشتند
      نقش است به قلبم عَلَم حیدر کرّار

      زنگار،زدوده ز دلم نور ولایت
      گردیده دلم جام جم حیدر کرّار

      اُفتد به تن دشمن تو لرزه ی سنگین
      وقتی شنوَد ذکر و دم حیدر کرّار

      در معرکه بر روی زمین ریخته سرها
      با چرخش تیغ دو دم حیدر کرّار

      روئیده به جان و دل من گلشن مِهرت
      از بارش ابر کرَم حیدر کرّار

      با نیمه نگاه تو شدم یار ولایت
      صد شکر شدم از خدَم حیدر کرّار

      از روز ازل تا به ابد دل به تو بستم
      از پیر غلامان شما بوده و هستم

      محمد فردوسی

***********************

ایام مخصوص زیارتی حضرت امام رضا(ع)

      عید است و باز موسم شادی مردم است
      روی لب تمامی گل ها تبسم است

      تقویم من دوباره نشان میدهد که باز
      وقت نماز محضر آقای هشتم است

      مبعث رسیده است و دلم زائر رضاست
      در مشت های کودکی ام باز گندم است

      هی میشمارم از من و تو ماه مهربان
      حالا خودت بگو که مرا بار چندم است

      اینکه دوباره پر زدم و مشهدی شدم
      اینکه دلم دوباره کجای حرم گُم است

      آقا چون آهویی که سر زده آمد سرای تو
      من نذر کرده ام که بمیرم برای تو

      عمریست نقش جان و تنم مشهد الرضاست
      اوج تمام پر زدنم مشهد الرضاست

      هرجا سوال شد که دلت در کجا خوش است؟
      بی اختیار بر دهنم مشهد الرضاست

      مبعث ،غدیر ،ماه صفر ،باز زائرم
       یعنی تمام پنج تنم مشهد الرضاست

      اینجا مدینه ی دل ما کربلای ماست
      یعنی حسین و هم حسنم مشهد الرضاست

      من مانده ام نماز شکسته برای چیست؟
      وقتی حقیقتا وطنم مشهد الرضاست

      با تو دلم به سمت خدا پر گرفته است
      از کاسه های صحن تو ساغر گرفته است

      یا ایها الرسول بخوان عاشقانه را
      وحی رسیده از نفس جاودانه را

      با حسن خُلق و طبع ملیحانه ات بگیر
      از دست این جماعت سرکش بهانه را

      یا ایها المزمل و یا ایها النبی
      تبلیغ کن شریعت ربّ یگانه را

      با دست های بت شکن شاه لافتی
      بشکن غرور بتکده های زمانه را

      بسپار در تلاطم خندق شب احد
      دست علی عالی اعلی میانه را

      ما داده ایم دست علی ذوالفقار را
      ما داده ایم دست علی اختیار را

      حالا دوباره ما همه حیران تان شدیم
      سرگشته های زلف پریشان تان شدیم

      از انتظار مرد قرن یاد کرده و
      آوارگان دشت و بیابان تان شدیم

      با اشتیاق اینکه تو منّایمان کنی
      همشهریان حضرت سلمان تان شدیم

      فرقی نمیکند چه مدینه چه شهر طوس
      در آستان فاطمه مهمان تان شدیم

      مهمان نواز شهر مدینه مرا بخر
      تا آسمان گنبد خضرا مرا ببر

      اگر شاعر این شعر را میشناسید لطفا اطلاع دهید

***************************

ایام زیارتی امام رضا(ع)

      من بی دل آمدم که تو دلدار من شوی
      غمدیده آمدم که تو غمخوار من شوی

      شادم که در حریم تو افتاده بار من
      آیا شود ز لطف خریدار من شوی

      خود را ز راه دور کشاندم به کوی تو
      دلخسته آمدم که مددکار من شوی

      هر طور راحتی ، بزن ، اما نمی روم
      این بار آمدم که فقط یار من شوی

      من ورشکسته گنهم می شود؟ شبی
      یوسف شوی و گرمی بازار من شوی

      عمرم به باد رفته به داد دلم برس
      من آمدم که مونس من یار من شوی

      آقاییم همیشه ز سلطانی شماست
      یک عمر نوکرم که تو سالار من شوی

      خوانم میان صحن تو تا روضه ی حسین
      گویا که از وفا تو گرفتار من شوی

      پیچیده باز در حرم تو صدای من
      دست شماست روزی کرب و بلای من

      قاسم نعمتی